- Ile trwa katar
- Domowe sposoby na katar
- Żółty i zielony katar
- Alergiczny i sienny katar
- Katar zatokowy
Katar to dolegliwość, z którą raz na jakiś czas mierzy się każdy z nas. Jest to bardzo powszechna i uciążliwa sprawa. Istnieje powiedzenie, że katar leczony trwa siedem dni, a nieleczony tydzień. I coś w tym jest. Katar jest jednym najczęściej pojawiających się objawów infekcji wirusowych – jest naturalną odpowiedzią immunologiczną organizmu. Jest też wskazówką dla lekarza z jakim schorzeniem, a raczej przyczyną, mamy do czynienia.
Bardzo często katar pojawia się przy infekcjach dróg oddechowych – może występować także przy zapaleniu zatok. Towarzyszy wielu chorobom przewlekłym. Choć nie jest to regułą i nie należy traktować tego jako pewnik, w infekcjach wirusowych i w trakcie trwania alergii, katar ma postać bezbarwnej wodnistej cieczy, ustępując może zmieniać swoją postać na coraz gęstszą, żółtą i zieloną.
Bezwzględnej konsultacji z lekarzem wymaga katar o charakterze ropnym – gęsty, żółtawy, nawet brunatny, cuchnący, bardzo nieprzyjemny. Często występuje przy zapaleniu zatok wraz z wysoką temperaturą i obrzękiem twarzy. Takie schorzenie najprawdopodobniej ma podłoże bakteryjne i należy wdrożyć antybiotykoterapię, aby się go pozbyć.
Ile męczymy się z katarem?
Szacuje się, że średnio katar trwa 7 dni, stąd wspomniane wcześniej powiedzonko, że leczony trwa tydzień, a nieleczony…siedem dni. Czasami może jednak się przedłużyć, a co gorsza, nieodpowiednio leczony katar alergiczny może przedłużyć się nawet do kilku tygodni. Jeżeli dolegliwość nie ustępuje przez kilka tygodni, należy zgłosić się do laryngologa, który pomoże ustalić potencjalną przyczynę choroby. Przewlekły katar może być spowodowany zaburzeniami naczynioruchowymi, alergią, chorobą zatok. Czasami katar występuje także u osób z chorobami krążenia, cukrzycą, chorobami wątroby.
Domowe sposoby na katar
W warunkach domowych możemy próbować radzić sobie z katarem i jeśli nie jest to groźna infekcja bakteryjna, prawdopodobnie uda nam się go ograniczyć lub przynajmniej złagodzić jego przebieg. Istnieje sporo sposobów na katar – podstawą zawsze jest to odpowiednia higiena nosa – oczyszczanie go, płukanie, częste i regularne wydmuchiwanie nosa. Do nosa można stosować roztwór wody morskiej w dwóch wersjach, zarówno izotonicznej jak i hipertonicznej. Można wykorzystywać go w formie dyfuzatora oraz do inhalacji//nebulizacji.
Bardzo dobrym sposobem jest także wykorzystywanie w katarze maści majerankowej. Nos pod wpływem zapachu (olejków eterycznych z majeranku) zacznie się udrażniać, co zdecydowanie poprawi komfort oddychania.
Jeżeli nie dysponujemy inhalatorem czy nebulizatorem, możemy skorzystać z opcji tradycyjnej inhalacji, tzw. parówki. Wystarczy do odpornego na wysoką temperaturę naczynia (miska, garnek) nalać sporą ilość gorącej wody, a następnie nakryć głowę ręcznikiem i wdychać gorąca parę. Do takiej gorącej wody możemy nasypać soli lub dodać zioła, olejki eteryczne (tymianek, majeranek, mięta, zielona herbata etc.).
Można stosować także dietę na katar. Właściwości przeciwwirusowe posiadają między innymi czosnek i cebula. Warto zatem codziennie przez kilka dni zjeść kanapkę z czosnkiem lub cebulą. Przyda się także rozgrzewająca herbata z sokiem z malin, jednak tutaj warto wybierać prawdziwy sok z malin, a nie syrop glukozowo – fruktozowy o smaku maliny.
Żółta i zielona wydzielina z nosa
Żółty i zielony a do tego gęsty katar najczęściej oznacza infekcję górnych dróg oddechowych, o podłożu bakteryjnym bądź wirusowym. Kolor mówi niewiele, może być wręcz mylnym sygnałem, ale pozwala definitywnie wykluczyć alergię. Katar alergiczny jest bezbarwny. Kolor kataru uzależniają obecne w nim komórki odpornościowe (czyli białe ciałka krwi). Gdy rośnie także ilość przeciwciał i substancji przeciwzapalnych, możemy mówić o zwalczaniu infekcji.
Jeśli chodzi o zieloną wydzielinę z nosa, może być ona spowodowana grzybicą, grypą, zapaleniem zatok, zapaleniem oskrzeli. Podstawą w przypadku leczenia zielonego gęstego kataru jest rozrzedzanie wydzieliny. Najlepszą opcją jest wykonywanie regularnych inhalacji z soli fizjologicznej. Można także przygotować domową inhalację z rumiankiem lub miętą, tymiankiem, majerankiem. Odpowiednia higiena nosa to podstawa. Należy często dmuchać nos i pozbywać się zalegającej w nim wydzieliny. W przypadku najmłodszych dzieci, które nie potrafią jeszcze samodzielnie wydmuchać nosa, należy stosować aspiratory (ręczne lub automatyczne) do odciągania kataru).
Katar alergiczny i sienny
Katar alergiczny, który nazywa się także czasami katarem siennym, występuje zwykle sezonowo (ale w ciągu całego roku), jest ściśle związany z pyleniem roślin. Jest to reakcja obronna organizmu na istniejące w otoczeniu alergeny, na które pacjent jest wrażliwy. Mogą to być kurz, sierść zwierząt, roztocza, rośliny. U osób cierpiących z powodu kataru alergicznego nie notujemy innych objawów towarzyszących takich jak kaszel ,ból mięśni, ból gardła, kaszel czy gorączka. Mogą jednak występować problemy skórne lub łzawienie i szczypanie oczu.
Gdy do dróg oddechowych dostaną się alergeny, nasz układ odpornościowy rozpoczyna produkcję białych krwinek. Zadaniem tych składników odpornościowych jest wytworzenie odpowiednich przeciwciał, które pomogą organizmowi przetrwać kontakt z alergenem, ochronią go. Przeciwciała (zwane także immunoglobuliną IgE lub E) magazynowane są w specjalnych komórkach tucznych. Gdy substancje te spotkają się z odpowiednimi dla siebie antygenami, rozpoczyna się wydzielanie histaminy.
Każdy pacjent może sprawdzić, czy jest na coś uczulony. Można wykonać testy alergiczne na podstawie próbki krwi lub testy skórne.
Katar zatokowy
Katar przy zapaleniu zatok jest dość charakterystyczny. Jest gęsty, żółtawo-zielony, lepki, osadza się na ściankach nosa. Przy katarze zatokowym często pojawia się także silny ból głowy, który pacjent odczuwa w okolicy czoła oraz u nasady nosa. Mogą pojawiać się mdłości i wymioty, spowodowane gęstą wydzieliną spływająca po ścianie gardła. Katar zatokowy prowadzi do zaburzeń smaku – chory może nawet nie czuć żadnego smaku do czasu ustąpienia objawów. Ból głowy najsilniejszy jest rano, nasila się również przy próbie pochylania i odwracania głowy.
BIBLIOGRAFIA
- Grzanka A, Jarząb J, Śliwińska-Kowalska M i wsp. Wątpliwości nomenklaturowe i klasyfikacyjne niealergicznych nieżytów nosa. Otorynolaryngol 2010;9: 45-9.
- Samoliński B, Arcimowicz M (red.). Polskie Standardy Leczenia Nieżytów Nosa (PoSLeNN). Alergologia Polska 2014;Suppl. 1.
- Wojas O, Samoliński B. Alergiczny nieżyt nosa a inne choroby zapalne górnych dróg oddechowych. W: Alergiczny nieżyt nosa u dzieci. Emeryk A (red.). Termedia, Wydawnictwa Medyczne, Poznań 2011:101-13.