Astma czy też dokładniej astma oskrzelowa to stan chorobowy, wywołujący u chorego ostre napady duszności typu wydechowego. Jest bardzo często występującą chorobą dróg oddechowych. Astmę wywołują różne czynniki, które można z grubsza podzielić na środowiskowe i genetyczne.
Co to jest astma oskrzelowa
Astma to choroba przewlekła o charakterze zapalnym. Jej inna nazwa stosowana również w literaturze fachowej to dychawica. Może być spowodowana różnymi czynnikami. Schorzenie powoduje u pacjentów ograniczoną wydolność dróg oddechowych. Niestety atakuje coraz większą liczbę pacjentów – dziś można już mówić o niej jak o chorobie cywilizacyjnej.
Astma oskrzelowa jest chorobą nieuleczalną – początki choroby prowadzą do nieodwracalnych zmian w oskrzelach. W Polsce choruje na nią około 3 milionów osób. Niestety perspektywa nie jest optymistyczna – wszystko wskazuje na to, że przypadków astmy będziemy mieli coraz więcej.
Pacjenta z astmą stosunkowo łatwo rozpoznać – cechują go świszczący oddech, duszności, uciążliwy kaszel. Na szczęście odpowiednio dobrane leczenie, higieniczny tryb życia i przestrzeganie zasad sprawiają, że chorzy na astmę wiodą bardzo komfortowe życie. Mogą przede wszystkim normalnie funkcjonować – oczywiście będzie pewna ilość zachowań czy produktów dla nich niewskazanych, jednak będą mogli wieść przyjemne życie.
Astma oskrzelowa – objawy
Astma jest chorobą dróg oddechowych, więc jej charakterystyczne objawy również dotyczą tej strefy. Astmatycy skarżą się między innymi na:
- świsty słyszane przy oddychaniu
- kaszel
- ucisk w klatce piersiowej
- obrzęk błony śluzowej
- nagłe napady duszności
Osoby, które podejrzewają u siebie astmę lub mają opisane powyżej objawy, powinny skonsultować się z alergologiem oraz pulmonologiem.
Diagnostyka astmy oskrzelowej
Postawienie diagnozy jest stosunkowo łatwe, jeżeli występują charakterystyczne objawy. Dużo większym problemem jest znalezienie przyczyny astmy – czy jest nią alergia, przewlekła choroba, palenie papierosów etc. Podstawą diagnostyki jest wywiad lekarski, badanie alergologiczne oraz spirometria.
Astma oskrzelowa – przyczyny
Dokładne przyczyny astmy nie są znane. Można mówić raczej o zespole czynników, które mogą prowadzić do wystąpienia astmy. Wymienić tutaj należy między innymi mechanizmy zapalne, mechanizmy alergiczno-immunologiczne czy reakcje alergiczne na kontakt z niektórymi substancjami, które mogą objawiać się napadami kaszlu. Czynniki te można podzielić na genetyczne oraz środowiskowe.
Czynniki genetyczne
Część pacjentów ma tzw. predyspozycje genetyczne do zachorowania na astmę. Można mówić wówczas o tzw. odmianie atopowej astmy. Predyspozycje mogą zostać także uaktywnione alergenem, w otoczeniu którego przebywa pacjent. Również przewlekłe infekcje dróg oddechowych mogą doprowadzić do rozwinięcia się astmy, o ile pacjent ma takowe predyspozycje.
Czynniki środowiskowe
Wśród czynników środowiskowych najczęściej wymienia się zanieczyszczone powietrze, dym papierosowy, alergeny, kurz, roztocza. Czynnikiem, który bardzo negatywnie może wpływać na podatnych pacjentów jest wilgoć w mieszkaniu, która w połączeniu z zanieczyszczeniami powietrza i spalinami, jest prawdziwą mieszanką wybuchową. Obecność alergenu w otoczeniu może być zmienna, dlatego też częstotliwość oraz moc ataków może być różna. Alergenami może być dosłownie wszystko – pyłki roślin, sierść zwierząt, leki, składniki pokarmowe etc.
Astma oskrzelowa – występowanie
Szacuje się, że na astmę oskrzelową choruje około 1,5% ogólnoświatowej populacji, z czego niemal 30% to dzieci. Inne choroby alergiczne oraz zakaźne, wysoka wilgotność powietrza, palenie papierosów lub przebywanie w obecności osób palących może znacząco nasilać objawy astmy i intensyfikować ataki duszności. Ataki zdarzają się głównie w zamkniętych pomieszczeniach, o kiepskiej cyrkulacji powietrza, gdzie czynniki alergizujące nie mają ujścia. W przypadku astmy dochodzi do rozedmy oraz zespołu przewlekłego serca płucnego.
Astma steroidoodporna
Wyjątkową odmianą astmy oskrzelowej jest astma steroidoodporna. Jest to wyjątkowo ciężka odmiana choroby – ten rodzaj schorzenia sprawia, że pacjenci w trakcie napadu dostają bardzo silnych duszności. Są one tak nasilone, że często pacjenci nie są w stanie wypowiedzieć nawet słowa. Temu typowi astmy towarzyszy również tachykardia (tętno około 100 uderzeń na minutę) i sinica.
Ciężkie odmiany astmy powodują, że pacjenci nie są w stanie normalnie pracować, funkcjonować, czasami nawet wykonywać podstawowych czynności domowych. Choroba w ciężkim wydaniu prowadzi do trwałego upośledzenia oddechowego.
Leczenie ciężkich odmian astmy w dużej mierze polega na terapiach biologicznych. Dostępne są między innymi leki biologiczne przeznaczone dla pacjentów z fenotypem eozynofilowym (np. mepolizumab, benralizumab) lub z fenotypem IgE-zależnym (wysokie miano przeciwciał klasy IgE, omalizumab). U każdego chorego decyzja o leczeniu biologicznym musi być poprzedzona fenotypowaniem.
Leczenie biologiczne jest prowadzone w ośrodkach leczenia astmy. W Polsce jest ich całkiem sporo, bo około 50ciu. Listę Ośrodków leczących astmę ciężką można znaleźć na stronie Polskiego Towarzystwa Alergologicznego.
Napad Astmy oskrzelowej – pierwsza pomoc i postępowanie
Jeżeli u pacjenta dojdzie do silnego napadu astmy, warto wiedzieć jak mu pomóc lub jak pomóc samemu sobie. Niestety, nawet jeśli pacjent przyjmuje regularnie leki, nie zawsze jest w stanie przewidzieć zachowanie swojego organizmu i atak duszności może się zdarzyć. Napadowy skurcz oskrzeli objawia się świszczącym oddechem i trudnościami w oddychaniu. Jeśli tobie lub bliskiej osobie zdarzy się taka sytuacja:
- zachowaj spokój i nie panikuj.
- Podaj astmatykowi lek rozkurczający oskrzela o natychmiastowym działaniu (zazwyczaj salbutamol lub fenoterol). Dzięki niemu pacjent szybko poczuje ulgę i będzie mógł swobodnie oddychać.
- Jeżeli dopadł Cię atak astmy, nie kładź się. Pozycja leżąca bardzo utrudnia oddychanie, więc lepiej siedzieć lub stać.
- Pacjent po nagłym skurczu nie powinien pozostawać bez opieki, nawet jeśli atak ustąpi.
- Jeśli w ciągu kilkunastu minut od podania leków rozkurczowych napad nie mija, należy podać drugą dawkę. Jeśli to również nie przyniesie rezultatu w ciągu kilkunastu minut, należy wezwać pogotowie.
Leczenie astmy oskrzelowej
Leczenie astmy oskrzelowej jest w zasadzie objawowe i powiązane z identyfikacją czynnika alergizującego oraz …eliminacją go z naszego otoczenia. W czasie napadów chorzy stosują leki minimalizujące uczucie duszności. Preparaty te hamują reakcję alergiczną. Niestety długotrwałe stosowanie leków może oddziaływać na inne narządy – warto więc uzupełniać przede wszystkim florę bakteryjną stosując m.in. probiotyki.
U niektórych leczonych astmatyków konieczne jest stosowanie leków antyhistaminowych.
W leczeniu astmy przydatne są także nebulizacje – warto od razu wyposażyć się w dobrej jakości nebulizator, który w prosty i skuteczny sposób pozwoli dostarczyć lek do dróg oddechowych.
Profilaktyka astmatyczna
Jak zapobiegać astmie? Czy to w ogóle możliwe? Okazuje się, że tak. Nawet będąc predysponowanym do wystąpienia astmy oskrzelowej można jej zapobiegać i ograniczać ataki kaszlowe. Co możemy zrobić?
- regularnie leczyć wszystkie reakcje i stany alergiczne
- unikać pomieszczeń zapylonych, zadymionych, bardzo wilgotnych
- unikać zakażeń górnych dróg oddechowych
- unikać i likwidować dużą wilgotność w domu czy zagrzybienie
- nie palić lub jeśli palimy to rzucić palenie (nikotyna większa wydzielanie śluzu w drogach oddechowych, tym samym sprzyjając rozwojowi stanów zapalnych, drażni błonę śluzową oskrzeli).
- odrzucenie pokarmów uznanych za alergizujące
- unikanie kontaktu z alergenami wziewnymi
- wyeliminowanie z domu roślin doniczkowych, które mogą wyzwalać bądź nasilać napady duszności
- często wietrzyć mieszkanie
- prowadzić regularny tryb życia
- unikać stresów
- utrzymywać organizm w możliwie dobrej kondycji fizycznej
Astma – chore oskrzela
Astma to choroba, która w zasadzie dotyczy głównie oskrzeli. Tchawica i oskrzela są „rurkami”, których rolą jest doprowadzanie tlenu do płuc. W astmie mięśnie oskrzeli stają się grubsze, przerastają, stają się silniejsze i przez to mogą spowodować silniejszy skurcz oskrzeli. Oskrzela wyścieła specjalna błona śluzowa, natomiast błona śluzowa tchawicy i oskrzeli większych jest pokryta komórkami z rzęskami. Na powierzchni tych komórek znajduje się cienka powłoka śluzu składająca się z dwóch warstw:
- zewnętrznej, która jest lepka i gęsta, podatna na przyczepianie się do niej drobnych zanieczyszczeń z powietrza.
- rzadszej, która położona jest bezpośrednio na powierzchni komórek urzęsionych. Rzadka warstwa ułatwia ruch rzęsek i przesuwanie się śluzu z przylepionymi zanieczyszczeniami w kierunku tchawicy i krtani, gdzie śluz jest wykrztuszany bądź połykany. Rzęski poruszają się w sposób zsynchronizowany – śluz przemieszcza się tylko w jedną stronę. Zaburzenia mechanizmu rzęskowo-śluzowego pogłębiają się przez palenie tytoniu. W błonie śluzowej znajdują się także komórki i gruczoły, które wytwarzają śluz i komórki zapalne odpowiedzialne za obronę przed bakteriami i innymi patogenami.
Obrona ta jest bardzo skuteczna, o ile nie są zaburzone normalne procesy. W tzw. górnych drogach oddechowych żyje sporo bakterii, które w normalnych warunkach nie robią nam krzywdy – są naturalną florą bakteryjną. W dolnych drogach oddechowych, poniżej krtani nie powinno być bakterii – zwykle są one jałowe ponieważ bakterie są niszczone przez nasz układ odpornościowy. Niestety u osób chorych na astmę w tym obszarze dochodzi do wielu zmian. Przyczyną astmy jest właśnie proces zapalny, który toczy się w oskrzelach.
Astma sercowa
Osobną jednostką chorobową jest na przykład astma sercowa. Astma sercowa nazywana potocznie dychawicą sercową bądź napadową dusznością nocną to zaburzenie, które objawia się napadami duszności, głównie w pozycji leżącej, a więc w nocy, w trakcie snu. Jej bezpośrednią przyczyną jest niewydolność lewej komory serca, która ma miejsce przy prawidłowej pracy lub wzmożonej pracy prawej komory. Niewydolność lewej komory serca prowadzi do zastoju krwi w krążeniu małym (płucnym) i w żyłach płucnych, co wynika z przekrwienia płuc i oskrzeli.
Za przyczyny pośrednie astmy sercowej uznaje się między innymi zapalenie mięśnia sercowego, chorobę wieńcową, nieleczone nadciśnienie, wady anatomiczne w budowie serca, zawał serca.
Można wyróżnić 4 różne rodzaje astmy sercowej:
- połączoną ze skurczami przekrwionych oskrzeli
- atopową, która jest związana ze zmianami skurczowymi oskrzeli
- astmę sercową, która pojawia się na skutek pobudzenia emocjonalnego
- metaboliczną, która powstaje w wyniku kwasicy organizmu
Astma sercowa -objawy
Astma sercowa charakteryzuje się nagłym atakiem kaszlu, który uniemożliwia oddychanie. Pacjentowi towarzyszy uczucie duszenia. Ponadto mogą pojawić się objawy typowe dla astmy oskrzelowej czyli świszczący oddech, duszności, przyspieszony oddech, trudności z odkrztuszaniem, męczliwość, pocenie, blada skóra, lęk, który jest nieuzasadniony.
Objawy nasilają się w nocy, w wyniku stresu, po posiłku.
Nerwica czy Astma na tle nerwowym
Wiele osób uważa że ma astmę na tle nerwowym. Nie istnieje takie zjawisko, ponieważ za astmę odpowiadają zupełnie inne czynniki niż psychiczne. Osoby zgłaszające duszności i problemy z oddychaniem na tle nerwowym, powinny być konsultowane pod kątem nerwicy lub zaburzeń elektrolitowych.
Astma wysiłkowa
Astma wysiłkowa to specyficzna forma astmy, która pojawia się jedynie w trakcie intensywnego wysiłku fizycznego lub tuż po nim. Schorzenie to najczęściej dotyka dzieci i grupę tzw. młodych dorosłych. W diagnostyce stosuje się głównie próbę wysiłkową. O tej formie schorzenia mówi się także powysiłkowy odwracalny skurcz oskrzeli. Astma wysiłkowa objawia się tradycyjnie dusznościami, świszczącym oddechem, uporczywym kaszlem. Nie są znane jej dokładne przyczyny, jednak istnieje szereg czynników, które mogą wywołać napad astmy. Najczęściej ataki występują kilka minut po intensywnym wysiłku, w którego jednocześnie konieczne jest oddychanie przez nos i usta. Bardzo rzadko do ataku astmy oskrzelowej dochodzi w kilka godzin po aktywności fizycznej.
Astma aspirynowa
Astma aspirynowa to choroba układu oddechowego, którą nasila przyjmowanie aspiryny. Jest to szczególna postać astmy. Jej podstawową cechą jest nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy czyli aspirynę. Poza aspiryną może to być nadwrażliwość na leki NLPZ czyli niesteroidowe leki przeciwzapalne. Najczęściej u chorych dochodzi do bardzo gwałtownego napadu duszności w krótkim czasie po zastosowaniu doustnej tabletki.
Astma aspirynowa występuje bardzo często. Jest ona tożsama dla nawet 30% wszystkich chorych na astmę. Nadwrażliwość na NLPZ występuje częściej u kobiet. Największe ryzyko wykazują astmatycy z przewlekłym nieżytem nosa, zapaleniem zatok, polipami. Przyczyny astmy aspirynowej nie są do końca znane. Napady astmy po zastosowaniu NLPZ są spowodowane prawdopodobnie zahamowaniem wydzielania enzymu o nazwie cyklooksygenaza (COX). Jeżeli aspiryna doprowadzi do zahamowania COX mogą nastąpić skurcze oskrzeli oraz towarzyszące im objawy.
U osób nadwrażliwych do ataku astmy aspirynowej może doprowadzić już połknięcie jednej tabletki. Może wywołać napad duszności, zaczerwienienie twarzy, obrzęki, przekrwienie, łzawienie oczu, upośledzenie drożności nosa, a nawet bóle brzucha.
Aby potwierdzić nadwrażliwość na aspirynę należy wykonać próbę prowokacyjną z aspiryną. Jest to badanie, które polega na podawaniu pacjentowi małych dawek aspiryny w sposób ściśle kontrolowany, w warunkach ambulatoryjnych i pod stałą kontrolą lekarza. Podczas badania aspirynę pacjentowi podaje się:
- doustnie (wówczas test jest najbardziej wiarygodny, jednak reakcja również jest najsilniejsza)
- wziewnie (wówczas test jest nieco mniej dokładny)
- donosowo (w takiej sytuacji ujemny test nie pozwala na wykluczenie nadwrażliwości na aspirynę, jednak jeśli wystąpi reakcja to można na jej podstawie potwierdzić nadwrażliwość).
- Leczenie astmy aspirynowej ogranicza się do bezsprzecznego unikania NLPZ.
Astma u kota
Okazuje się, że na astmę mogą chorować również nasze domowe futrzaki, między innymi koty. Napady astmy u kotów mogą mieć różne nasilenie – czasami mogą być niedostrzegalne przez wiele lat. W niektórych przypadkach mogą utrudniać zwierzakowi codzienne funkcjonowanie i znacznie pogarszać jakość jego życia. Jakie są przyczyny astmy u kota i jak można zahamować chorobę?
Astma u kota – przyczyny
Astma atakuje kocie oskrzela. U kotów pojawia się w wieku od 1 do 8 lat. Schorzenie dużo częściej występuje u kotów ras egzotycznych (np. tonkijskich, birmańskich, syjamskich, perskich, himalajskich). Astma może wystąpić również u kotów domowych krótkowłosych, zwanych potocznie dachowcami. W Polsce na astmę choruje około 1-5% wszystkich kotów.
Bezpośrednią przyczyną kociej astmy jest proces zapalny, który rozwija się w oskrzelach zwierzęcia, na skutek reakcji alergicznych. Zapalenie prowadzi do przerostu gruczołów podśluzówkowych, rozrostu mięśni gładkich oskrzeli, jak również zwiększonego wydzielania śluzu. Może to z kolei powodować zwężenie światła oskrzeli i problem z przepływem powietrza.
Nasilenie choroby u kota
Astma u kota ma głównie podłoże alergiczne. Czynnikiem zaogniającym są infekcje układu oddechowego. Za alergeny wziewne, które mogą u kotów wywoływać astmę uznaje się roztocza kurzu domowego, naskórek ludzi, pyłki roślin domowych, dym tytoniowy, dym z kominka, lakiery i farby malarskie, spraye i odświeżacze powietrza, kadzidełka. Również niektóre preparaty z kategorii tzw. chemii domowej mogą szkodzić kotom. Ważna jest obserwacja zwierzęta i sprawdzenie czy po kontakcie z którąś z tych rzeczy futrzakowi się pogarsza.
Objawy astmy u kota
U kotów, podobnie jak u ludzi, głównym objawem astmy są duszności i kaszel oraz świszczący oddech. Duszności mogą kotom zdarzać się niezależnie od pory dnia. Intensyfikują się po dużym wysiłku lub kontakcie z alergenem. U niektórych kotów kaszel może trwać bardzo długo – kaszlący kot zwykle przyjmuje pozycję stojącą, wyciągając jednocześnie głowę w dół. Jeżeli ma duże problemy z oddychaniem i silne duszności, kuli się, a jego ciało staje się zwarte. Gdy dochodzi do tzw. zespołu ostrej duszności oddechowej, kot może nabierać powietrza jamą ustną. Jeśli atak jest długi i towarzyszą mu duszności, po ustąpieniu objawów ataku mogą u kota pojawić się wymioty.
Astma u kota – leczenie
Diagnostykę astmy weterynarze mają opanowaną do perfekcji. Pierwszym krokiem do zdiagnozowania kota jest dokładny wywiad z właścicielem. Drugim krokiem jest zdjęcie RTG klatki piersiowej kota – na podstawie tego zdjęcia można ocenić wygląd miąższu płuc kota i zaobserwować nacieki wokół oskrzeli. Niestety, nie u wszystkich kotów z astmą, zmiany będą widoczne na zdjęciu rentgenowskim. Wyjątkowo istotnym badaniem jest badanie krwi z rozmazem. U pacjentów z kocią astmą w morfologii będzie widać między innymi zwiększenie ilości komórek kwasochłonnych (eozynofilię). Taki obraz budowy krwi obwodowej w zasadzie potwierdza występowanie reakcji alergicznej u zwierzaka (choć czasami mogą za to odpowiadać też pasożyty). Jeżeli weterynarz nadal ma wątpliwości – czy kot choruje na astmę, czy za jego objawy odpowiada inne schorzenie, może zlecić szczegółowe badania, np. bronchoskopię, fiberoskopię.
Astma u psa
Astma u psa występuje bardzo rzadko. Najczęściej lekarze weterynarii nazywają tak po prostu alergiczne zapalenie oskrzeli u zwierzaka. Jeśli już zdarza się, że psiak zachoruje, konieczna będzie rozszerzona diagnostyka. Chorować mogą psy każdej rasy i kundelki, bez względu na wiek i płeć. Istnieje jednak kilka raz u których alergiczne zapalenie oskrzeli zdarza się znacznie częściej niż u innych. to tak zwane rasy brachycefaliczne, czyli psy ze stosunkowo płaskimi pyskami: buldogi, mopsy, boksery.
Objawy astmy u psa
Główne objawy są takie jak u ludzi i kotów – świszczący oddech, problem ze złapaniem powietrza, ataki duszności. U większości psiaków można zaobserwować gorszą kondycję, ospałość, ciężkie sapanie czy dyszenie.
Przyczyny astmy u psa
Podobnie jak w przypadku ludzi, przyczyną, którą uważa się za główną i najważniejszą są alergeny. Wywołują one przewlekły kaszel, niewydolność górnych dróg oddechowych. Dochodzi do nadprodukcji śluzu, który utrudnia napowietrzenie płuc w odpowiednim stopniu. Psy najczęściej reagują alergicznie na kurz domowy, pyłki, odświeżacze powietrza, chemikalia oraz pokarm.
Astma w ciąży
U kobiet chorujących na astmę, w czasie ciąży może dojść do zaostrzenia objawów. Nie należy się jednak obawiać, ponieważ w ciąży można kontynuować swoje standardowe leczenie. Większość leków na astmę jest bezpieczna, a te, które nie są lub nie wiadomo tego w oparciu o badania, zamieniane są na czas ciąży na inne, bezpieczne i przebadane pod tym kątem.
Niekontrolowana astma w ciąży
Istnieje zjawisko astmy ciążowej. Kobieta w ciąży może zapaść na tę przypadłość ze względu na występujące w ciąży problemy z oddychaniem. Powiększający się brzuch, zmiany w obrębie jamy brzusznej, zmiany krążenia mogą powodować problemy oddechowe. Należy każde odstępstwo od normy monitorować i konsultować z lekarzem. Zignorowanie objawów ze strony układu oddechowego może prowadzić do poważnych konsekwencji. Nieleczona astma ciążowa może prowadzić do takich stanów jak:
- wysokie ciśnienie krwi u matki
- stan przedrzucawkowy
- śmierć dziecka przed lub po porodzie
- nieprawidłowy rozwój płodu
- poród przedwczesny
- niska waga urodzeniowa
Pikflometr
Astma jest chorobą przewlekłą. Pacjent wymaga stałej kontroli lekarskiej i monitorowania. W przypadku samodzielnego monitorowania, bardzo dużym ułatwieniem jest pikflometr, który jest podstawowym narzędziem pomiarowym dla astmatyków w domu.
Co to jest pikflometr?
Pikflometr jest stosunkowo niewielkim urządzeniem przenośnym, za pomocą którego możemy dokonać pomiaru szczytowego przepływu wydechowego (PEF). Urządzenie mierzy poziom PEF w czasie przepływu powietrza z płuc, które pacjent wydmuchuje do pikflometru. Pomiar powinien być dokonywany na zasadzie szybkich i mocnych wydmuchów. Tylko w taki sposób możemy zapewnić sobie wiarygodność pomiaru. Urządzenie może być stosowane przez pacjentów w każdym wieku – zarówno przez dorosłych, jak i dzieci. Jeśli w jednym domu z urządzenia ma korzystać więcej niż 1 osoba, warto zainwestować w dodatkowe ustniki dla dzieci i dorosłych lub wręcz w jednorazowe ustniki.
Jak korzystać z pikflometru i dlaczego warto?
Obsługa pikflometru jest bardzo prosta. Również dzieci bez trudu poradzą sobie z wykonaniem pomiaru. Aby wyniki można było porównywać, pomiary należy wykonywać zawsze o tej samej porze, w podobnych warunkach. Lekarze zalecają, by pomiarów dokonywać maksymalnie dwa razy dziennie, najlepiej rano i wieczorem. Standardowy pikflometr posiada trzy strefy określone kolejno kolorem zielonym, żółtym oraz czerwonym. Zielona strefa to PEF w zakresie 100-80% – taki wynik osiągają pacjenci, którym nic nie dolega. Jeżeli wynik mieści się w zakresie wartości 80-60%, konieczna jest zmiana wartości leku – należy go zwiększyć. Pacjenci z tym wynikiem zazwyczaj odczuwają już pewne objawy dyskomfortu spowodowanego zbyt niską dawką leku. Strefa czerwona to wartość poniżej 60% – ewidentnie wskazuje ona na zaostrzenie astmy – konieczna jest wizyta u lekarza.
Pikflometr to urządzenie, dzięki któremu szybko zauważymy zmiany w wydolności płuc – jest to bardzo pomocny sprzęt. Dokonywanie regularnych pomiarów umożliwia opracowanie planu leczenia, który będzie najlepiej dopasowany do potrzeb pacjenta.
asystor kaszlu – koflator
Koflator czyli urządzenie medyczne zwane również asystorem kaszlu to sprzęt wyzwalający odruch kaszlu – pomaga on usuwać flegmę z układu oddechowego człowieka. Koflator pracuje w oparciu o cykle pracy. Cykl zaczyna się bardzo gwałtownym nadmuchiwaniem powietrza do płuc – płuca w ten sposób zwiększają swoją objętość, a flegma odrywa się od ścian. Następnie, asystor kaszlu zasysa powietrze i wyprowadza flegmę z organizmu. Jest to bardzo pomocne urządzenie, zwłaszcza w przypadku chorych z ciężkim przebiegiem astmy.